Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Δημιουργική γραφή - απόπειρες

            Τη φετινή χρονιά με τα παιδιά της πρώτης γυμνασίου στα πλαίσια του μαθήματος των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ασχοληθήκαμε με δραστηριότητες δημιουργικής γραφής. Η ανταπόκριση των παιδιών υπήρξε εξαιρετική σε διάθεση, ευρηματικότητα, αποτελεσματικότητα, ποιότητα εργασίας. Μάθαμε και δημιουργήσαμε: 

α) καλλιγραφήματα (calligramme) : 
Περίγραμμα γλάρου ("Θαλασσινά τραγούδια", από Η.Τ.)
Από το "Πρωινό Άστρο" (μαθητής Σ.Ν)
Τα προβατάκια από τα "Θαλασσινά τραγούδια"
Λεπτομέρεια- ληρολόγημα του μαθητή Α.Τ.

β) οπτικοποιήσαμε ποιήματα, όπως τα "Θαλασσινά τραγούδια" και το "Πρωινό Άστρο"  ή κείμενα από το μάθημα των αρχαίων:


κωμικογράφημα (κόμικ) "Φελλόποδες" 
του μαθητή Σ.Σ.



"Φελλόπους" της μαθήτριας Ε.Χ.

γ) αλλάξαμε το τέλος διηγημάτων με τη φαντασία μας (σαν άλλοι Gianni Rodari), όπως η μαθήτρια Ι.Μ. :  Διήγημα : Τα κόκκινα λουστρίνια

(αλλαγή από τα μισά του διηγήματος και κάτω)

               Την κρίσιμη μέρα τύλιξε τα παπούτσια, τα πήρε σπίτι και τα 'κρυψε. Το άλλο πρωί πήγε το αφεντικό του στο σπίτι του και βρήκε τα παπούτσια. Ενθουσιάστηκε ! Ήταν τα πιο ωραία παπούτσια που είχε δει ποτέ του. Έτσι νομίζοντας πως τα είχε κάνει το αγόρια να τα πουλήσει στο τσαγκάρικο τα πήρε και τα έβαλε μπροστά μπροστά στη βιτρίνα. Όλο το χωριό μιλούσε για αυτά τα παπούτσια. Τι δεν έλεγαν πως είναι τα ωραιότερα, ότι μπορούσε να τα βάλει όλο το χωριό και άλλα χίλια δυο. 
Γνωρίζοντας  το αγόρι τι είχε γίνει, πηγαίνει να ζητήσει τα παπούτσια από το αφεντικό του και να του πει να ξεχάσει την πώληση τους . Όταν πήγε στο τσαγκάρικο ήταν πολύ αργά μόλις είχε βγει ο αγοραστής των « πολύτιμων » παπουτσιών
Τρέχει! Τρέχει γρήγορα για να τον προλάβει και όταν τον σταμάτα γυρνάει και βλέπει το λαμπρό πρόσωπο και τα σγουρά μαλλιά στους ώμους την κόρη του δασκάλου . Έκατσαν και κοιτάχτηκαν. Κάτι να καίγεται μέσα του ένιωθε το αγόρι και το κορίτσι ένιωθε κάτι που δεν είχε ξανανιώσει κάτι ασυνήθιστο χτυπούσε η καρδιά της όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Τότε το κορίτσι ζήτησε συγνώμη και απομακρύνθηκε. Το αγόρι την σταμάτησε και της είπε άμα επιθυμούσε να έβγαιναν το βραδάκι να πήγαιναν  στο θέατρο .Εκείνη το σκέφτηκε και συμφώνησε.
Όσο πλησίαζε η ώρα για την έξοδο του με το κορίτσι τόσο πιο γρήγορα χτυπούσε η καρδιά του. Η κόρη του δασκάλου έβαλε ένα ροζ μακρύ φόρεμα, με όγκο από την μέση και κάτω και στο τέλος του φορέματος υπήρχε άσπρη μεταξωτή  δαντέλα . Έπιασε τα σγουρά μαλλιά της με ροζ κοκαλάκια και έβαλε τα καινούργια της παπούτσια. 
Πήγανε στο θέατρο και το αγόρι  της εξήγησε τι είχε γίνει και πως τα παπούτσια ήταν φτιαγμένα για αυτήν. Από εκείνη την ημέρα συναντιόντουσαν όλο και πιο συχνά .Μία μέρα ο δάσκαλος παρατήρησε πόσο ευγενικά και φιλικά συμπεριφερόταν το αγόρι στην μοναχοκόρη του , όπου του είπε να πάρει  την μητέρα του, τον πατέρα του και την αδερφή του και να έρθουν και οι τέσσερις για μεσημεριανό στο σπίτι τους και να συζητήσουν μερικά πράγματα .
Πήγε το αγόρι σπίτι και ανακοίνωσε τα λόγια του δασκάλου. Η μητέρα και η κόρη αγχώθηκαν γιατί δεν είχαν κανένα καλό φόρεμα. Τότε πήγε το αγόρι στο δωμάτιο του, πήρε τα λεφτά που είχε μαζέψει τον προηγούμενο μήνα και τους τα έδωσε για να τα ξοδέψουν στα φορέματα και στα δώρα. 
 Την ώρα του δείπνου ο δάσκαλος ξαναπαρατήρησε τα παιδιά και πρότεινε να τα παντρέψουν .Και έτσι έγινα .Μετά από πέντε χρόνια οι δύο οικογένειες ενώθηκαν και έγιναν μία . Απέκτησαν και τέσσερα παιδιά, δύο κορίτσια και δύο αγόρια. 
 Το αγόρι άνοιξε δικό του τσαγκάρικο και το κορίτσι έγινε δασκάλα. Τη δικιά τους ιστορία  αγάπης την έλεγαν ως παραμύθι στα παιδιά τους.



δ) δημιουργήσαμε ποιητικά κείμενα σε μορφή λίμερικ (limerick) - ληρολογημάτων (κατά Γ. Σεφέρη)- υπέροχες εργασίες : 

Ένα άσπρο προβατάκι 
που τρώει συνέχεια χορταράκι
πήγε στη Χαλκιδική,
έφαγε καλά εκεί!
Αχ, το καημένο το άσπρο προβατάκι! 
(της μαθήτριας Ε.Σ.)


Του μαθητή Π.Μ.
Της μαθήτριας Α.Σ. 
(ερυθρόμορφο και μελανόμορφο)

ε) προσπαθήσαμε να φτιάξουμε δίστιχα σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, όπως τα δημοτικά τραγούδια, και χαϊκού, όπως του Γ. Σεφέρη (σε ρυθμό συλλαβών 5-7-5) :

Βουλιάζει ο κόσμος
κρατήσου, θα σ΄ αφήσει
μόνο στον ήλιο.
(χαϊκού Γ. Σεφέρη)

Μια απόπειρα από τη μαθήτρια Η.Τ.

Παίζω με ωραία
ψαράκια, θάλασσας 
αλογάκια

*

       Τα χάρηκα τα παιδιά. Το βιβλίο -η ατυχής επιλογή αποσπασμάτων, η απουσία κειμένων των «μεγάλων» δημιουργών – ίσως δεν δέχθηκε τη δέουσα κριτική από τον κλάδο μας, ωστόσο μας έδωσε εναύσματα να προβληματιστούμε, να μάθουμε πράγματα, να σχολιάσουμε. Έγιναν αρκετά, σχεδιάζουμε περισσότερα για τις επερχόμενες «σειρές».
       Βέβαια, η κεντρική δραστηριότητα ήταν οι Βιβλιοδρομίες, η προσπάθεια να μελετήσουν τα παιδιά ένα ολόκληρο λογοτεχνικό έργο (ελληνικό, κατά κύριο λόγο) – όχι ότι υπάρχει εμμονή ή αντίρρηση με τα αποσπάσματα των βιβλίων (όπως παρατηρώ από πολλούς επιστήμονες σχετικά-και διαφωνώ με την εμμονή αυτή). Σε κάθε σχολείο που βρέθηκα, από γυμνάσιο μέχρι ΕΠΑΛ (εσπερινό) και ΣΔΕ, η πρακτική αυτή ακολουθήθηκε επιτυχώς- είναι πλέον κανόνας, για όλα μου τα τμήματα. Ακολουθεί ιδιαίτερη ανάρτηση σχετικά…

Δεν υπάρχουν σχόλια: