Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Διακοπές γ΄

            Αθήνα - Αχαΐα- γέφυρα Ρίου/Αντιρρίου - Ζαγοροχώρια. Κατάβαση στις πηγές Βοϊδομάτη από το χωριό Βίκος: αναζωογονητικό νερό και αναπάντεχη γνωριμία με  πρόσχαρη και πολύ φιλική ομάδα εκ Θεσσαλονίκης. 

       Στάση στο Καπέσοβο (ακούστε το υπέροχο τραγούδι- ζαγορίσιος χορός), διανυκτέρευση στους γραφικούς Κήπους (Μπάγια). Ανάβαση (πεζοπορία συνολικά έντεκα ωρών) - από Αυγερινό, Κρούνα, λούτσα Ρομπόζη, Ρωμιόβρυση, λάκκα Τσουμάνη- στη Δρακόλιμνη Τύμφης (Γκαμήλα)
       Βροχή και χαλάζι αλλά και απαράμιλλης ομορφιάς εικόνες. Διανυκτέρευση στα αγαπημένα Γιάννενα με θέα τη λίμνη των στεναγμών... 
       Εγνατία και διάσχιση Μακεδονίας... Πολλά, τελικά, με συνδέουν ακατάλυτα με τον τόπο αυτό. Βέροια (για ρεβανί), Νέα Σκήτη Βεροίας με θέα στο φιδωτό ποταμό Αλιάκμονα.
Νομός Πέλλας με κατάληξη στα καταπράσινα μέρη 
της Αλμωπίας (Καρατζόβα): λουτρά Πόζαρ.
Στα ζεστά ιαματικά λουτρά, αλλά και στα κρύα του ποταμού...
Πράσινη και γαλάζια μαγεία, ηρεμία, μουσικό κελάρυσμα του νερού...
Σιδηροδρομικοί σταθμοί άλλης εποχής, 
κερασώνες, ροδάκινα, πλατάνια, νερά... Έδεσσα,
καταρράκτης Έδεσσας
           Νάουσα, Μίεζα (σχολή Αριστοτέλη)
 
μεγάλη τούμπα των αρχαίων Αιγών (Βεργίνα),
Περιηγηθείτε στο υπέροχο μουσείο διαδικτυακά : 
 Μουσείο βασιλικών Τάφων Αιγών

Αρχάγγελος Αλμωπίας (Μητροπόλεως Μογλενών παλιότερα): μονή Ταξιάρχη Μιχαήλ, ιστορημένη το 1888 από αγιογράφους του Κρουσόβου (βλαχοχώρι σε μεγάλο βαθμό ελληνόφωνο, σήμερα σε σκοπιανό έδαφος),


Σκρα (όπου στις 16-17 Μαΐου 1918 έλαβε χώρα πολύνεκρη μάχη και μεγάλη νίκη του ελληνικού πεζικού στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο), καταρράκτες σε ολόδροσο, καταπράσινο ονειρικό τοπίο, στα σύνορα σχεδόν με τα Σκόπια.
Νομός Σερρών, σταθμός Βυρώνειας,
Σταθμός Βυρώνειας 2013, αριστερά ο πλάτανος κάτω από τον οποίο (και αριστερά)
 το ελληνικό στρατηγείο που φαίνεται στην επόμενη ιστορική φωτογραφία.

Ιούλιος 1913, στο Χατζημπεϊλίκ (σημερινή Βυρώνεια).
 Από αριστερά: αρχηγός επιτελείου, Βίκτωρ Δούσμανης, Βασιλιάς Κωνσταντίνος,
Ελευθέριος Βενιζέλος, Ιωάννης Μεταξάς δεύτερος από δεξιά.
λίμνη Κερκίνη, σύνορα με Βουλγαρία (Προμαχώνας), 
χαμάμ στο Βυζαντινό λουτρό του Αγκίστρου,
εσπερινός και παράκληση σε ένα θαυμάσιο μοναστήρι
 (μετόχι της μονής Ξενοφώντος - Ακριτοχώρι), 

 Σέρρες, κοιλάδα αγ. Αναργύρων, Κουλάς (βυζαντινή ακρόπολη). 
 
Αρχαία Πέλλα
Και πολύ ενδιαφέρον νεόδμητο μουσείο...

Κάθοδος προς τα νότια: κάστρο Πλαταμώνα 
(τόσες φορές το προσπεράσαμε, ήρθε η ώρα να το "καταλάβουμε").

Θέα από το κάστρο του Πλαταμώνα προς Όλυμπο και παραλία

Κοιλάδα Τεμπών, Βόλος. Ανατολικό Πήλιο παραλιακά, με τα φυτώρια λουλουδιών, το εργοστάσιο (παλαιόν παγοποιείον) ΕΨΑ, παραλιακή γραφική Άφησσος, Αργαλαστή με το υπέροχο καμπαναριό (μνήμες από το δημοτικό:  το όνομα αυτού του οικισμού υπήρχε στο "Εμείς και ο κόσμος"-ποιας τάξης;-  και χαράκτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου), Ξινόβρυση (πολύ ωραία εκκλησία) και παραλία Ποτιστικά (δίπλα η Μελανή). Σιδηροδρομικός σταθμός Μηλεών με σιδερένια γέφυρα ΝτεΚίρικο.

Ποτιστικά Πηλίου


Κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής
Πρωινό μπάνιο (7:30 π.μ., σε παραλία ιδιωτική, διάφανα γαλήνια),

Αμποβός (Παγασητικός)

περιήγηση στο εξαιρετικό αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου (διαβάστε εδώ για τις συλλογές του) με ευρήματα από την πλούσια ιστορικά και αρχαιολογικά ευρύτερη περιοχή (Σέσκλο, Διμήνι, Ιωλκός, Φέρες, Παγασές, Δημητριάς) από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τη ρωμαϊκή


και επιστροφή στο κλεινόν άστυ. 
               Χιλιόμετρα 2.425, εικόνες πλούσιες σε χρώματα και συναισθήματα, αναμνήσεις, κόπωση αλλά και αναζωογόνηση, καλούδια από τον τόπο μας, άνθρωποι και συναντήσεις, προβληματισμοί (για τον πολιτισμό της καθημερινότητας, τη σχέση μας με τη φύση, το περιβάλλον, την ευταξία, την ομορφιά, την καθαριότητα) ...

2 σχόλια:

Νίκος Αντωνόπουλος είπε...

Ενδιαφέρουσα περαντζάδα

E.T. είπε...

Και δε γράφτηκαν όλα... Τελικά η πατρίδα μας είναι διάσπαρτη από ομορφιές, ιστορία, πόνο, αίμα, αγώνα. Θες και πολύ χρόνο να αφιερώσεις σε κάθε γωνιά που κρύβει ενδιαφέρον : οι μακεδονικοί τάφοι της περιοχής Νάουσας (κλειστοί, όταν πήγα) με τα εξαιρετικά χρώματα, το μνημείο του μεσσήνιου μακεδονομάχου (Σαραν)Τέλλου Αγαπηνού (Άγρα) που σκότωσαν σε μια καρυδιά (υπάρχει πρόπλασμά της σε μνημείο με εκκλησάκι νεομαρτύρων 1453-1950 του Στρατού-άσχετος ο πόλεμος Κορέας, γιατί δεν το άλλαξαν σε 1974;), οι οβίδες συναγμένες στην είσοδου του χωριού Αρχαγγελος-δε σταμάτησα για φωτό). Βουνά, μνημεία, θάλασσες, σκέψεις...

(δυστυχώς, και πολλά σκουπίδια, έλλειψη οργάνωσης, σήμανσης-προβολής, ενίσχυσης της επαρχίας. Τι να λέμε...)