Εξορθολογισμός έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει, ειδικά στην τεχνική εκπαίδευση. Απαράδεκτο να είναι μόνιμοι καθηγητές άνθρωποι ΔΕ, ΤΕ που μπορούν να προσφέρουν τεχνογνωσία και εμπειρία. Τους είχαν υποχρεώσει, όμως, λίγα χρόνια πριν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους για να εργαστούν μόνιμα στο σχολείο. Τώρα πάλι πίσω, στο πουθενά; Πρώτα δεν έπρεπε να αναδιοργανωθεί το σύστημα τεχνικής εκπαίδευσης και μετά να δούμε ποιοι περισσεύουν; Πάλι σπασμωδικές κινήσεις;
Και γιατί αυτές οι ειδικότητες και όχι όλες; Ποια πολιτική σκοπιμότητα και διαπλοκή (ζέχνει η τεχνική εκπαίδευση για όποιον δεν ξέρει... να μη μιλήσουμε για το επίπεδο συμπεριφοράς και αντιλήψεων); Επιθυμούμε στροφή στην παραγωγή και όχι στην παροχή υπηρεσιών; Μόνο ο κλάδος υγείας ανήκει σε αυτή την κατηγορία; Και προς τα πού θα κατευθυνθούν οι μαθητές που δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους, μήπως στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, όπως παλιότερα; Και πώς εκεί οι ειδικότητες θα παραμείνουν, ενώ από τα δημόσια σχολεία πρέπει να εξαλειφθούν; Ειδικά ο κλάδος υγείας αποτελούσε σημαντικό πυλώνα σχολείων, με πολλή και καλή δουλειά από τους συναδέλφους και επιτυχίες στις πανελλήνιες εξετάσεις (χωρίς φροντιστήρια συνήθως, μόνο με το σχολείο...). Προκρούστειος κλίνη και πάλι, μέχρι να βγουν οι αριθμοί; Και το κερασάκι: 46 ειδικότητες -οι εξής 52 (άλλη μια προχειροδουλειά κρατική, ούτε να "μετρήσουν" δε γνωρίζουν) - καταργούνται, μεταξύ των οποίων ΔΕ, ΤΕ (καλώς λέω), αλλά και οι μόνες ΠΕ πανεπιστημιακού επιπέδου (εξαιρετικά προσοντούχων ατόμων) Ιατρών, Φαρμακοποιών, Νοσοκόμων (πανεπιστημιακών). [Οι Ισπανικής και Ιταλικής επίσης, αλλά εκεί υπάρχει άλλη κλίκα γαλλογερμανική (τα γαλλικά τα θεωρώ πρώτης γραμμής, βέβαια). Ας ψάξουν άλλοι καταγγελίες που γίνονταν σχετικά με τις δηλώσεις προτίμησης γλωσσών, δεν γνωρίζω το θέμα. Άλλη μια στρέβλωση όλου του εκπαιδευτικού μας συστήματος ]. Το νοσοκομείο και η τεχνογνωσία εκεί δεν είναι όπως το σαλόν ντε μποτέ ή το κομμωτήριο: περιμένετε, δείτε καλά κι από εδώ, ξανά ... Ποια νοσοκόμα σε θάλαμο με ελλείψεις, που προσπαθεί να εξυπηρετήσει τους ασθενείς, θα αναλάβει και την παιδαγωγική διαδικασία; Μπερδεύουν κάποιοι τους πανεπιστημιακούς καθηγητές Ιατρικής - που είναι βασικά καθηγητές- με τη βαριά δουλειά των νοσοκομείων; Στρεβλές καταστάσεις που αντιμετωπίζονται, δυστυχώς πια, με αποφασιστικό τρόπο (κατά το ξίφει τὸν δεσμὸν λελύσθαι).
Όχι, εμείς πάλι με τις αποφάσεις μας να επιτείνουμε τη στρεβλότητα. Το να μην απολυθεί κανείς (επίορκοι, αδιάφοροι, τραγικές περιπτώσεις αδυνατούντων ή περιττών ειδικοτήτων) οδήγησε εδώ, η κομματοκρατία και ο ιδεολογικός φασισμός των κατ΄επάγγελμα (όχι και επί της ουσίας) επαναστατών (σεσημασμένοι εργατο- και μαθητοπατέρες). Και έχει και συνέχεια. Δεν καταλαβαίνω τι παραπάνω προσφέρουν οι γυμναστές (που θαύμα, θαύμα! σώθηκαν), όταν δεν υπάρχει υποδομή ή "γυμνάζουν" (από τη σκιά ραχατλίδικα) τα παιδιά πριν από την έκθεση ή τα μαθηματικά 11.00 το πρωί, η οικιακή οικονομία που δε διδάκει τίποτα πρακτικό ή η τεχνολογία που δε δίνει διέξοδο στη δημιουργική σκέψη των παιδιών, αλλά των πατεράδων (φέρτε την εργασία από το σπίτι σας). Οι "ΠΕ"(τεχνικής εκπαίδευσης) 20 δεν μπορούν να μεταταχθούν σε νευραλγικές υπηρεσίες του δημοσίου; Οι ΙΔΑΧ (και λίγοι εκπαιδευτικοί και απίστευτα κομματόσκυλα του βαθέος κράτους του Ελλαδιστάν σε ΟΛΑ τα υπουργεία -και το παιδείας- που μπήκαν από το παράθυρο στο δημόσιο και τακτοποιήθηκαν αλλεπάλληλες φορές-όσες κινδύνεψαν να φύγουν- και λουφάρουν προκλητικά!!!) γιατί δεν απομακρύνονται και προτιμώνται οι μόνιμοι, ποιοι τους καλύπτουν; Επιλέχθηκαν να φύγουν άνθρωποι με τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, με απόδοση, με έργο, με κάποιο επίπεδο, τελοσπάντων (όσοι έχετε περάσει από ΕΠΑΛ, καταλαβαίνετε...).
Σε συζητήσεις με γνωστούς από διάφορους χώρους του δημοσίου η ανικανότητα βασιλεύει, ας φύγουν, όμως, όλοι όσοι μπήκαν χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη (μη μιλήσουμε για ΟΤΑ). Για τα ανίψια, φυσικά, φρόντισε ο μπάρμπας με τους άλλους μπαρμπάδες του συναφιού...
Οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν, λογική αγνοείται. Ο εξορθολογισμός που όλοι περιμένουμε τα (πολλά, πλέον) τελευταία χρόνια της κρίσης είναι μια φενάκη, αποδεδειγμένα. Οι άξιοι δεν χάνονται, ίσως να είναι και καλύτερα. Τελικά δε λυμαίνονται το χώρο μόνο η κρατική αυταρχικότητα και διαπλοκή. Και εμείς είμαστε απελπιστικά λίγοι να διαχειριστούμε τις προκλήσεις των καιρών. Κρίμα για τους μαθητές μας, κρίμα για τη χώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου