Μικρή πρωινή βόλτα στη συννεφιασμένη Αθήνα. Κοντά στο λόφο του Φιλοπάππου (Μουσών, μάλλον στις υπώρειες) το μικρό εκκλησάκι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (1916) γιόρτασε τους Γορτύνιους και Μεγαλοπολίτες (Αρκάδες) Αγίους, σεμνά και παραδοσιακά.
Άγιος Δημήτριος Λουμπα(ρ)διάρης
Περιδιάβαση στο Ολυμπιείον (με πρώτους αφιερωτές/κτίτορες τον Δευκαλίωνα και τον Αιγέα), όπου ο ναός του Ολυμπίου Διός (Στύλοι) έχει ιδιαίτερη ιστορία.
Μέχρι σήμερα στέκονται όρθιοι δεκαπέντε τεράστιοι (15) κίονες κορινθιακού ρυθμού, ύψους 17μ. περίπου, και ένας τεμαχισμένος επί του εδάφους (από το 1852 λόγω καταιγίδας).
Ο ναός ξεκίνησε να χτίζεται επί Πεισίστρατου του Νεότερου (6ος αιών π.Χ.) και θα ήταν μεγαλύτερος από αυτόν της Αθηνάς/Παρθενώνα. Έμεινε, όμως, ημιτελής λόγω σύνδεσής του με τον τύραννο και την υπεροψία/ύβρη του (μετά την εκδίωξη του Ιππία το 510 π.Χ.).
Ο ρωμαίος Σύλλας το 86 π.Χ. πήρε μερικούς κίονες στη Ρώμη.
Το 131 μ.Χ. τελικά ο φιλέλληνας αυτοκράτορας Αδριανός αποπεράτωσε το ναό (περίπτερος 2 σειρές επί 20 και 3 σειρές επί 8) και πέρασε από τη γνωστή ομώνυμη πύλη (καμαρόπορτα ή της βασιλοπούλας κατά την τουρκοκρατία) προκειμένου να τον εγκαινιάσει. Η πύλη αυτή φέρει δύο επιγραφές στα ελληνικά, στη μία πλευρά της ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ και στη άλλη ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ Η ΠΟΛΗ.
Σεισμοί κ.α. έφεραν το ναό σε αυτή τη μορφή, ενώ παραδίδεται (υπήρχαν και ίχνη) ότι προς το τέλος της τουρκοκρατίας υπήρξε Στυλίτης μοναχός που έκανε την άσκησή του σε κίονα της ΝΔ γωνίας του ναού. Σε κάποιον κίονα θρυλείται ότι υπάρχει επιγραφή για το τέλος του νεομάρτυρα Μιχαήλ Πακνανά (18ος αιών). Ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με αυτές τις "σημειώσεις" στα μνημεία σε αυτό το άρθρο.
Μάλιστα για τον 17ο κίονα παραδίδεται ότι ο βοεβόδας των Αθηνών Τσισδαράκης τον κονιορτοποίησε για να τον χρησιμοποιήσει ως οικοδομικό υλικό για το γνωστό τζαμί του στο Μοναστηράκι (Κάτω παζαριού).
(Υ.Γ. Αυτή ήταν η 150η ανάρτησή μας...)
Άγιος Δημήτριος Λουμπα(ρ)διάρης
Περιδιάβαση στο Ολυμπιείον (με πρώτους αφιερωτές/κτίτορες τον Δευκαλίωνα και τον Αιγέα), όπου ο ναός του Ολυμπίου Διός (Στύλοι) έχει ιδιαίτερη ιστορία.
 |
| Εικόνα από το παρελθόν : Edward Dodwell, Οι καταρράκτες του Ιλισσού, το Ολυμπιείον, η Ακρόπολη και ο Λυκαβηττός Αθήνα 1801-1806, (πηγή) |
Ο ρωμαίος Σύλλας το 86 π.Χ. πήρε μερικούς κίονες στη Ρώμη.
Το 131 μ.Χ. τελικά ο φιλέλληνας αυτοκράτορας Αδριανός αποπεράτωσε το ναό (περίπτερος 2 σειρές επί 20 και 3 σειρές επί 8) και πέρασε από τη γνωστή ομώνυμη πύλη (καμαρόπορτα ή της βασιλοπούλας κατά την τουρκοκρατία) προκειμένου να τον εγκαινιάσει. Η πύλη αυτή φέρει δύο επιγραφές στα ελληνικά, στη μία πλευρά της ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ και στη άλλη ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ Η ΠΟΛΗ.
Μάλιστα για τον 17ο κίονα παραδίδεται ότι ο βοεβόδας των Αθηνών Τσισδαράκης τον κονιορτοποίησε για να τον χρησιμοποιήσει ως οικοδομικό υλικό για το γνωστό τζαμί του στο Μοναστηράκι (Κάτω παζαριού).
.JPG) |
| Πρώτη φορά δεν έπηξε το γιαούρτι (περίεργο!), αλλά αλατίστηκε και έγινε νοστιμότατο κεφαλάκι μαλακό τυρί! |
 |
| Μουσταλευριά (με χειροποίητο χυμό σταφυλιών!) με κόκκους ροδιού |
(Υ.Γ. Αυτή ήταν η 150η ανάρτησή μας...)
2 σχόλια:
Πολλά από τα στοιχεία που αναφέρονται στην ανάρτηση τα διάβασα για πρώτη φορά. Ευχαριστώ
Εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση και το σχόλιο. Κι εμένα μου έκαναν εντύπωση και τα μοιράζομαι (με όποιον κάνει τον κόπο να τα διαβάσει). Ακόμα πιο ενδιαφέρον, νομίζω, είναι α) πόσο ωραία είναι η Αθήνα, παρά την ασχήμια της και β) πόσο άλλαξε ή μοιάζει με τα έργα περιηγητών προηγούμενων αιώνων. Περπατάμε πάνω σε δρόμους όπου έχουν ανοίξει και αφήσει ίχνη πολλοί άλλοι...
Δημοσίευση σχολίου