Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Φθιώτιδα

Επίσκεψη και περπάτημα στη Λαμία, απλωμένη νωχελικά στους πρόποδες του όρους Όθρυς. Το Ζητούνι κατά την οθωμανοκρατία (πιθανόν λόγω των ελαιόδενδρων).
μερική άποψη της πόλης από το κάστρο
 Η πόλη όπου οδηγήθηκε και μαρτυρικά, βασανιστικά, επώδυνα τελείωσε τη ζωή του ο Αθανάσιος Διάκος, περίπου στα 33 του χρόνια.
Με το κάστρο της και το ανέλπιστα αξιοπρεπές και ενδιαφέρον αρχαιολογικό μουσείο. Κρίμα που δεν ανεβαίνει πολύς κόσμος και είναι άγνωστο σχετικά. Φιλοξενείται σε οθωνικούς στρατώνες,
ένα επιβλητικό κτήριο.

ναυμαχία πάνω στο πλοίο !
εσωτερικά το μουσείο
μια εκπληκτική - και μοναδική- στήλη: νέα μητέρα
παραθέτει την προσφορά της στην Ειλειθυία, την προστάτιδα του τοκετού.

ο κίονας έχει ακόμα σημάδια έντονα από το
 κόκκινο και μπλε χρώμα με το οποίο ήταν επιχρωματισμένος.
Σπάνια εικόνα...
Μετά τη βόλτα στο σχεδόν γραφικό μπορώ να πω κέντρο της πόλης,
ημέρα της μεγάλης λαϊκής αγοράς - πλούσια, πολύβουη-
και τις απαραίτητες προμήθειες.
*
Υπάτη ή Νέαι Πάτραι
(γι΄αυτό λέμε π.χ. Παλαιών Πατρών Γερμανός, η Πάτρα η παλαιά και Υπάτη η νέα Πάτρα!) ή Πατρατζίκι:
το μαρτυρικό χωριό (1942, 1944), με το κάστρο (την επόμενη φορά) και ένα διαμαντάκι-μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού, μικρό, αλλά ενδιαφέρον. Επίσης, με μικρή επισκεψιμότητα. Και στα δύο, ωστόσο μουσεία, η επικοινωνία με τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτά ήταν μια αύρα ζεστασιάς και ευκαιρία πολύ ενδιαφερουσών συζητήσεων. Το καταχαρήκαμε!
Πάλι παλαιός στρατώνας! Έξοχο κτήριο για τη νέα χρήση.
ένα από τα ψηφιδωτά
και δείγμα μαρμαρογλυφίας
Πολύ γνωστή είναι και η λουτρόπολη της Υπάτης (Λουτρά Υπάτης), μια περιοχή πολύ όμορφη, αλλά και αρχιτεκτονικά ενδιαφέρουσα, με μια ελκυστική πινελιά παρακμής... Τα ιαματικά νερά, γνωστά από την αρχαιότητα, ανέβλυσαν μετά από σεισμό στην περιοχή, η οποία παλιότερες δεκαετίες ('50 και '60) γνώρισε μεγάλες δόξες...
το πάλαι ποτέ ξενοδοχείο Πηγαί
και όπως το απαθανάτισε με το φακό του ο κορυφαίος Δ. Χαρισιάδης
(δεκαετία '60,πηγή φωτό)

Και άλλο κτήριο με παράθυρα να χάσκουν ανοιχτά.
Μας φίλεψε γλυκύτατα σύκα.
Γουργουρισμοί από τους ενοίκους (περιστέρια) του Ξενία...
πολύ γουστόζικο...

εξαίσιο ψηφιδωτό στο εσωτερικό των λουτρών

το κάναμε το μπανάκι μας το ιαματικό...
Προσκυνηματική επίσκεψη στη μονή Αγάθωνος
(και διάσχιση άγνωστων επαρχιακών δρόμων της Φθιώτιδας).

Και επιστροφή. Την επομένη Κλειδί, Προυσός
Μονή Προυσιώτισσας.
Κλειδί : το στενό πέρασμα του φιδίσιου δρόμου
 μέσα από βράχο ουσιαστικά...
το ναΰδριο με το ξυλόγλυπτο τέμπλο στο ημίφως- μέσα βρίσκεται
η εικόνα της Παναγίας με το αφιέρωμα του Γ. Καραϊσκάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: