Εκλογές

       Έχετε ακούσει τις εκφράσεις "μαύρο και δαγκωτό" και άλλες παρόμοιες; Πώς προέκυψαν; Παλιά οι κάλπες ήταν ασπρόμαυρα κουτιά (μέχρι τις εκλογές του 1923 περίπου και λίγο το 1926), ένα για κάθε υποψήφιο με δύο χωριστά διαμερίσματα : μαύρο για το ΟΧΙ (καταψήφιση) και άσπρο για το ΝΑΙ (υπερψήφιση), ενώ το "ψηφοδέλτιο" του παρελθόντος ήταν το σφαιρίδιο (το δάγκωναν για να δείξουν τη μανία τους εναντίον κάποιου υποψηφίου ή και την αφοσίωση κατ΄ άλλους).

*

Για τις δημοτικές εκλογές της 3ης Ιουλίου 1883 είχε γράψει ο Γεώργιος Σουρής 
(ΡΩΜΗΟΣ- εφημερίς που την γράφει ο Σουρής)  :
 *
Επίσημο Σαββάτο, παραμονή των εκλογών, κι ο κόσμος άνω κάτω.
*
Και μια εβδομάδα πριν έγραφε για τον αριθμό των υπόψηφιων δημοτικών συμβούλων:

Τι ονόματα συμβούλων εις τους τοίχους κολλημένα!
Και δεν παύουνε ακόμη να κολλούνε ολοένα.
Σ’ όποιον δρόμο σταματήσης και απ’ όπου κι αν περάσης
Ένα όνομα συμβούλου τυπωμένο θα διαβάσης
Με συμβούλους τα σοκάκια επλημμύρησαν κι οι δρόμοι...

Τι συμβούλων αφθονία! εκατόν πενήντα τόσοι!
Κ’ ο καθένας μας δεν ξέρει που την ψήφο του να δώση...
(πηγή : εδώ)

*

Και ο Ε. Ροΐδης είχε γράψει (λίγο νωρίτερα)
γενικά για την εξουσία εν Ελλάδι:
 Ασμοδαίος, εφημερίς σατυρική,
 έτος α΄(αριθμ. 24) άρθρο : ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ

Ὡς οὶ Ἰνδοί εἰς φυλάς, οὒτω καὶ οὶ Ἓλληνες διαιρούνται εἰς τρεὶς κατηγορίας:

α) Εἰς συμπολιτευομένους, ἣτοι ἒχοντας κοχλιάριον 

νὰ βυθίζωσιν εἰς τὴν χύτραν τοῦ προϋπολογισμού. 

β) Εἰς ἀντιπολιτευομένους, ἣτοι μὴ ἒχοντας κοχλιάριον 

καὶ ζητούντας ἐν παντί τρόπῳ νὰ λάβωσιν τοιούτον. 

γ) Εἰς ἐργαζομένους, ἣτοι οὒτε ἒχοντας κοχλιάριον οὒτε ζητούντας,

 ἀλλ’ ἐπιφορισμένους νὰ γεμίζωσι τὴν χύτραν διά τοὺ ιδρώτος των.

(δείτε το αρχείο της εφημερίδας εδώ, από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας)