Χαρταετοί

... ή τσερκένια, στη Σμύρνη όπως μάθαμε στην α' γυμνασίου (στα Κείμενα), κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα, στην αρχή της Σαρακοστής.

έργο Σ. Βασιλείου

Κοσμά Πολίτη  Στου Χατζηφράγκου (1963)

(απόσπασμα)

      Eίδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγγοι ν’ ανεβαίνει στα ουράνια; E, λοιπόν, ούτε είδες ούτε θα μεταδείς ένα τέτοιο θάμα. Aρχινούσανε την Kαθαρή Δευτέρα —ήτανε αντέτι— και συνέχεια την κάθε Kυριακή και σκόλη, ώσαμε των Bαγιών. Aπό του Xατζηφράγκου τ’ Aλάνι κι από το κάθε δώμα κι από τον κάθε ταρλά του κάθε μαχαλά της πολιτείας, αμολάρανε τσερκένια. Πήχτρα ο ουρανός. Tόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. Για τούτο, τα χελιδόνια τα φέρνανε οι γερανοί μονάχα τη Mεγαλοβδομάδα, για να γιορτάσουνε την Πασχαλιά μαζί μας. Oλάκερη τη Mεγάλη Σαρακοστή, κάθε Kυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Aνέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μείνει κολλημένη χάμω στη γης, ύστερ’ από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Kαι όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας και κάναμε παρέα με αγγέλοι. Ίδια αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κορωνίζανε…

Χαρταετός του Μ. Ακριθάκη

      Ήτανε θάμα να βλέπεις ολάκερη την πολιτεία ν’ ανεβαίνει στα ουράνια. Nα, για να καταλάβεις, ξέρεις το εικόνισμα, που ο άγγελος σηκώνει την ταφόπετρα, κι ο Xριστός βγαίνει από τον τάφο κι αναλήφτεται στον ουρανό, κρατώντας μια πασχαλιάτικια κόκκινη παντιέρα; Kάτι τέτοιο ήτανε.

  *

 Ακούστε και το ορχηστρικό κομμάτι του Μίκη Θεοδωράκη :

"Χαρταετοί"

έργο Φασιανού

έργο Γ. Μαγκανάρη

Οδυσσέα Ελύτη (Ο μικρός ναυτίλος):

νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο,  ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει...

έργο Δ. Μυταρά

  Οδυσσέα Ελύτη (Μαρία Νεφέλη):

Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη και όταν

έμενα στο προσκέφαλό μου μπρούμυτα
τιμωρημένη
ώρες και ώρες.
Ένιωθα το δωμάτιό μου ανέβαινε
δεν ονειρευόμουν -ανέβαινε
φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν εκείνο που έβλεπα πως να το πω
κάτι σαν την «ανάμνηση του μέλλοντος»

Καλή Σαρακοστή σε όλους !
 *
Για Σαρακοστιανά... (από το άλλο μου ιστολόγιο)

Σκηνή από την ταινία "Συνοικία το όνειρο" - στου Φιλοπάππου, κλασικά...
Μας θυμίζει και την υπέροχη εργασία μας (κατά γενική ομολογία)
για τη γειτονιά μας : " Πετράλωνα: μια συνοικία Άνω Κάτω..."