Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι

...Μαραθῶνι  

χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν.

*

       Με αυτό το επίγραμμα ο περίφημος Σιμωνίδης ο Κείος απαθανάτισε ποιητικά τη μεγαλειώδη και κοσμοϊστορική νίκη των Ελλήνων- των Αθηναίων και χιλίων οπλιτών από τις Πλαταιές, αφού οι Σπαρτιάτες για θρησκευτικούς λόγους, στην πραγματικότητα λόγω φιλαρχίας, δεν μετείχαν στον κοινό αγώνα- στο Μαραθώνα, με αρχηγό τον Αθηναίο στρατηγό Μιλτιάδη.

Ανδριάντας του Μιλτιάδη στον τύμβο Μαραθώνα

        Οι Πέρσες  αποβιβάστηκαν στην παραλία του Σχινιά. Οι αντίπαλοι τηρούσαν εφεκτική στάση. Τελικά η μάχη ξεκίνησε στις 12 Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. κατά τις 5 το απόγευμα και ενώ τα περσικά άλογα είχαν δεθεί στα ιπποφορβεία. Ο Μιλτιάδης επέλεξε αυτή τη στιγμή για να αποφύγει την επίθεση των Περσών ιππέων και ακολούθησε για πρώτη φορά τη  "δρομαία έφοδο": αιφνιδιαστική μανιασμένη επίθεση τα τελευταία 200 μ. μέχρι τον εχθρό (σε απόσταση 1,5 χλμ.), και μάλιστα με αδύνατο κέντρο και ενισχυμένες πτέρυγες, ώστε να περικυκλωθεί με αυτό το τέχνασμα ο εχθρός. 

Ελιές και κυπαρίσσια για τους νεκρούς...

       Σε τρεις περίπου ώρες η μάχη είχε κριθεί : οι υπέρτερες δυνάμεις της "ύλης" νικήθηκαν από τους ολιγάριθμους πολεμιστές του "πνεύματος": 6.400 Πέρσες νεκροί, 192 Αθηναίοι, 11 Πλαταιείς. Η νύχτα εν τω μεταξύ βοηθά τους υπόλοιπους Πέρσες να αποπλεύσουν. Ο Φειδιππίδης (ή Φιλιππίδης) πεζός τρέχει στην Αθήνα (30 χλμ περίπου), δίνει το μήνυμα "Νενικήκαμεν" και ξεψυχά. Ο Μαραθώνιος προς τιμήν του είναι παγκόσμιας εμβέλειας αγώνας.

Ο τύμβος των Αθηναίων

       Ο τύμβος των 192 Αθηναίων με λιγοστά κτερίσματα. Στην κορυφή του υπήρχαν 10 πλάκες με τα ονόματα των νεκρών ανά φυλή, τόπος προκυνήματος για τους Αθηναίους εφήβους για δεκαετίες... Πολλοί ισχυρίζονταν ότι άκουγαν στην περιοχή φωνές, ιαχές πολεμιστών, κλαγγή όπλων, ποδοβολητά για πολλά χρόνια...

από τη Μάχη του Μαραθώνα στο
μουσείο του Οντάριο (Καναδάς) πηγή

από τα εκθέματα του Μουσείου

       Εκεί πολέμησε και ο Αισχύλος, θεωρώντας το γεγονός σημαντικότερο από το ποιητικό του έργο, όπως δηλώνει το επίγραμμα: 

Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεύθει

μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας·

ἀλκὴν δ’ εὐδόκιμον Μαραθώνιον ἄλσος ἂν εἴποι

καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος 

Το Μουσείο Μαραθώνα: μικρό, με ωραία εκθέματα

Μεταξύ άλλων και τα εξαίσια αγάλματα αιγυπτιακών
 θεοτήτων από την - κλειστή!- Μπρεξίζα

Και το μεσοελληνικό νεκροταφείο Βρανά (2000-1600 π.Χ.)
δίπλα στο Μουσείο, με φοβερό στέγαστρο

*

Για όσους δεν μπορούν να επισκεφθούν το Μουσείο:  μπορείτε να φυλλομετρήσετε την έκδοση από την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Λάτση

Μουσείο Μαραθώνα

* 

 Περιήγηση στο Μουσείο (αρχείο ΕΡΤ)

*

Για τη μάχη του Μαραθώνα- 

γιορτάστηκαν τα 2.500 χρόνια το 2010:

Μάχη του Μαραθώνα - Ίδρυμα της Βουλής

*

 Ψηφιακή αναπαράσταση της μάχης του Μαραθώνα

Και μια εικασία αναπαράστασης της μάχης από τους ζωγράφους
Πολύγνωτο και  Μίκωνα στην Ποικίλη Στοά της Αρχαίας Αγοράς

*

     Στην επιστροφή από Πεντέλη και από τη μονή Νταού ή Ταώ  (Μεταμορφώσεως του Σωτήρος), ονομασία από τα ίχνη επιγραφής παλαιού βυζαντινού μοναστηριού, με μεγάλη ιστορία (και καταστροφών...). 

       Επί τουρκοκρατίας το 1680 αγαρηνοί πειρατές που λεηλατούσαν τα παράλια της Ραφήνας από πληροφορίες μέσω σήραγγας αιφνιδίασαν τους 179 μοναχούς στην πασχαλινή λειτουργία και τους κατέσφαξαν με ανείπωτη βία. Μόνο ένας που έλειπε από τη μονή επέζησε και, όταν επέστρεψε, αφού βεβαιώθηκε ότι οι πειρατές που είχε δει απέπλευσαν, αντίκρισε το αποτρόπαιο θέαμα. Οι μαρτύσαντες μοναχοί έμειναν στην αφάνεια μέχρι τη δεκαετία του '60, οπότε  εργασίες στη μονή έφεραν στο φως ευωδιάζοντα οστά. Εικόνες από ιστότοπο σχετικό με τη μονή: