Μεγάλη Λαμπρή : αυγό και αρνί

Μονή Χώρας, Κωνσταντινούπολη

*

Χριστός Ανέστη!

*

Καθαρώτατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε
τῆς αὐγῆς τὸ δροσᾶτο ἀστέρι...

τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ᾿ ἀέρι,
ποὺ λὲς καὶ λέει μὲς τῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα·
«γλυκειὰ ἡ ζωή κι᾿ ὁ θάνατος μαυρίλα».

Χριστὸς ἀνέστη! Νέοι, γέροι, καὶ κόρες,
ὅλοι, μικροί, μεγάλοι, ἑτοιμαστῆτε·
μέσα στὲς ἐκκλησίες τὲς δαφνοφόρες
μὲ τὸ φῶς τῆς χαρᾶς συμμαζωχτῆτε·
ἀνοίξετε ἀγκαλιὲς εἰρηνοφόρες
ὀμπροστὰ στοὺς ἁγίους, καὶ φιληθῆτε·

πέστε· Χριστὸς ἀνέστη, ἐχθροὶ καὶ φίλοι.

...λάμπει τὸ ἀσήμι, λάμπει τὸ χρυσάφι,
ἀπὸ τὸ φῶς ποὺ χύνουνε οἱ λαμπάδες·
κάθε πρόσωπο λάμπει ἀπ᾿ τ᾿ ἁγιοκέρι,
ὁποῦ κρατοῦνε οἱ Χριστιανοὶ στὸ χέρι.

 (Δ. Σολωμού, Λάμπρος / Ἡ ἡμέρα τῆς Λαμπρῆς)

[ απόσπασμα απὸ ανολοκλήρωτο ποίημα (1824-1826) με τον ομώνυμο αμφιλεγόμενο ήρωα , με τα δίπολα καλό-κακό και  φως-σκοτάδι να συμπλέκονται και την τραγικότητα της ανθρώπινης ζωής να σκιαγραφείται με τα μελανότερα χρώματα...]

 *

Καλή Πασχαλιά!

και με ένα παραδοσιακό τραγούδι...