Τῷ ἁγίῳ καὶ
μεγάλῳ Σαββάτῳ, τὴν θεόσωμον Ταφήν, καὶ τὴν εἰς ᾍδου Κάθοδον τοῦ Κυρίου καὶ
Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν...
Αποκαθήλωση |
Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,
πουλάκι τῆς φτωχειᾶς αὐλῆς, ἀνθέ τῆς ἐρημιᾶς μου,
Πῶς κλεῖσαν τὰ ματάκια σου καὶ δέ θωρεῖς ποὺ κλαίω
καὶ δέ σαλεύεις, δέ γρικᾶς τά ποὺ πικρὰ σοῦ λέω;
(Γ. Ρίτσου)
Ταφή... |
... ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων·
Εκείνος, όμως...
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν
κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ
ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ,
ὃς ὡς ξένος οὐκ
ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·
(Ρωμανός ο Μελωδός)
*Εκείνος, όμως...
είν’ ο κόσμος ενάντιος
είν’ ο Ιησούς
τριήμερος ολοένα σκάβει την Ιστορία
(Ν. Καρούζος, Ποίημα της χαράς)
*
Ο νεκρός Χριστός στον τάφο, καμμιά ελπίδα στη γη, για τη Μητέρα, τους μαθητές...
Όλα ένα ψέμα, μια χίμαιρα;
Και η ελπίδα, ευχή, κραυγή του ποιητή:
Και ξαναγύρισε, ήλιε, στη γη
Ο νεκρός Χριστός στον τάφο, καμμιά ελπίδα στη γη, για τη Μητέρα, τους μαθητές...
Όλα ένα ψέμα, μια χίμαιρα;
Το παρελθόν ανύπαρκτο
Το μέλλον ανυποψίαστο
Το μέλλον ανυποψίαστο
(Γ. Ρίτσος, Εαρινή Συμφωνία, 1938)
Και η ελπίδα, ευχή, κραυγή του ποιητή:
Και ξαναγύρισε, ήλιε, στη γη
Με του θριάμβου σου την κραυγή.
Ότι συ ει η αλήθεια και η ζωή και η ανάστασις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου