Μαίναλο Αρκαδίας

Et in Arcadia ego. 

       Με τα χρώματα του φθινοπώρου, την υγρασία των περασμένων (δυνατών) βροχών, το ζωηρό πράσινο από τα βρύα...

         Μια κουραστική αλλά ενδιαφέρουσα εξόρμηση στην Αρκαδία, στην καρδιά του ελατοσκέπαστου Μαινάλου για συλλογή μανιταριών- πολλά και διάφορα είδη σε ένα υπέροχο, δροσερό, καταπράσινο περιβάλλον. 

από το καλάθι...

(Μερικά μόνο είδη από το πλήθος:
Lactarius salmonicolor, Lactarius sp., Mycena sp., Cantharellus cibarius, Oudemansiella melanotricha, Craterellus cornucopioides, Pseudohydnum gelatinosum, Hydnum rubescens, Hygrophorus chrysodon, Hygrophorus pudorinus, Helvella lacunosa, Guepinia helvelloides, Ramaria fennica var. griseolilacina, Ramaria largrentii (Ramaria spp. κίτρινες), Chroogomphus helveticus , Russula spp., Russula delica, Stereum sp,  Inocybe geophylla var. geophylla,  Inocybe geophylla var. lilacina, Armillaria melea, Suillus sp., Galerina marginata, Cystodermella cinnabarina, Tricholoma aurantium, Tricholoma atrosquamosum, Clavariadelphus truncatus, Gyromitra infula, Calocera viscosa)

           Ήχοι της σιωπής, των πουλιών, των κλαδιών, των φύλλων, του δάσους, αναζωογόνηση ψυχική και σωματική. Περπάτημα, μικροαναβάσεις, αλλά και πολλά χιλιόμετρα. 

           Επίσκεψη στο ιστορικό Λιμποβίσι, γενέτειρα της οικογένειας των Κολοκοτρωναίων, 

τη Νυμφασία και τη μονή Κερνίτσης και  - με πολλές αναμνήσεις και συγκίνηση- στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου κοντά στη Στεμνίτσα. 

Δημητσάνα

Η μονή Προδρόμου, μια αετοφωλιά

η μονή στο φαράγγι του Λούσιου ποταμού

ο Λούσιος ποταμός αγριεμένος : ακούγεται από τη μονή ψηλά.
Εκεί έπλυναν νύμφες το νεογέννητο Δία...

η μονή εκ των έσω: η μία πλευρά είναι βράχος με φυτά (!),
και αγιογραφημένος έξω από εκκλησάκι (καθολικό μονής)

η παλιά μοναστηροκαστρόπορτα

Μας πήρε το βράδυ... 

Επιστροφή στο κλεινόν άστυ. Την επόμενη φορά οπωσδήποτε περισσότερες ημέρες αφιερωμένες στην Αρκαδική γη.

(Σημείωση: με τους κυνηγούς δεν έχω τίποτα, δεν τους κατηγορώ για τη δραστηριότητα αυτή, παρ' όλο που δε γίνεται λόγω πείνας αλλά για διασκέδαση - απορρίπτω φυσικά αυτούς που χτυπούν απλώς για να χτυπήσουν το θήραμα, για εγωισμό  και στόχους που δεν τρώγονται καν! Όμως, βρωμίζουν το δάσος (και πολλοί άλλοι, βέβαια) και , επίσης, είναι απαράδεκτο να κάνεις τη βόλτα σου στο δάσος για να απολαύσεις την ησυχία και το περπάτημα και να ακούς τα ξαμολημένα σκυλιά που αλυκτούν στο δάσος σα να σε πλησιάζουν να σε κατασπαράξουν.)